- başdan
- сначала.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
başdan — z. Əvvəl(in)dən, ibtida(sın)dan; təzədən, yenidən. Başdan danışmaq. Başdan oxumaq. Başdan başlamaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
başdan-başa — z. Bütünlüklə, tamamilə, hər yeri, hər tərəfi; bütöv, tamam, səlt. Ət deyil, başdan başa yağdır. Onun dedik ləri başdan başa səhvdir. Şəhərə başdanbaşa asfalt döşənmişdir. Dəniz başdan başa buzlarla örtülmüşdür. – Uşaqları tapıb, çiyələk, göbələk … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
başdan-ayağa — bax başdan başa. Başdan ayağa külli vücudum oda yandı. Nəs.. <Nurcahan:> Mən başdan ayağa sirr dağarcığıyam. N. V.. <Əli bəy:> A kişi, heç kəsin sözünə qulaq asma. İstəyirsənsə oğlun adam olsun, şkolaya qoy. O ki qaldı axund Molla… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
azmak — başdan çıkmak, yoldan şaşmak, isyan i şekavet etmek, gümrah olmak, tahit ve lager olmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yengili — başdan: (Ağdam, Füzuli) yenidən. – Durağ indi yengili başdan arx çəkəx’? (Ağdam); – O suyu yengili başdan təmiz bədirəyə <vedrəyə> yığıram (Füzuli) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təpə — is. 1. Hündür yer, hündürlük; kiçicik dağ. Səpir qarı ağaclara, kollara; Dərələrə, təpələrə, yollara. A. S.. Camaatın yarısı çıxmışdı kəndin kənarına və təpələrə dırmaşıb boyluyurdular ki, görsünlər gəlirmi naçalnik. C. M.. 2. Bir şeyin ən yuxarı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xata — is. <ər.> 1. Bax xəta. // Qəbahət, qüsur, günah, yanılma, istənilmədən edilən səhv. Kiçikdən xata, böyükdən əta. (Ata. sözü). Xata eləmək – səhv iş görmək, yanılmaq, səhv etmək. <Koroğlu:> Koroğlu eylədi xata; İndi sən bax bu büsata.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əzəl — <ər.> 1. is. Əvvəli, ibtidası olmayan keçmiş zaman (əbəd müqabili). Səbəb nə oldu ki, peymanü əhdi sındırdın? Vəfavü əhdə əzəl etibar edən sən idin. X. N.. 2. zərf Əvvəl, irəli, qabaq, ilkin, əvvəlcə, qabaqca. Əzəl sən gəl. – Əzəl bunu,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağıl — 1. is. <ər.> 1. İnsanda düşünmə və dərketmə qabiliyyəti; zəka. // Şüur, idrak. Bu növcavan gülüzlü, xoşsifətli olub, ağıl və kamalı üzündən məlum edirdi. N. N.. Ağıl deyir, qalmayacaq yer üzündə qandan əsər; Hər könülə ilham kimi gələcəkdir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti